کاش می شد همچو اواز خوش یک دورگرد زندگی را بار دگر دوره کرد. دلگیر از فرداهایی که تو را از من خواهند گرفت. دلگیر از این بودن های موقتی. از این عاشقانه های کوتاه. من آن ابرم که بارانش تو هستی. همان یوسف که کنعانش تو هستی. مسافر میشوم تا آخر عمر. در آن راهی که پایانش تو هستی. آرامش نگاهت رو به قلبي پيوند بزن كه بي ريا ترين باشه. ای نگاهت رونق فردای من. در تو معنی می شود دنیای من.

Friday, October 27, 2006. Dad said that I might have visitors from other countries too. And they might not be able to see or read farsi fonts, so I decided to publish a few words in English too. God they are killing me. Silly dad, always said that give me some too, he thinks that I really like the taste, can you believe that? آقای آرش خان در .

خیلی وقت بود نیومدم اینجا. اما چند وقته خودت میای و خاطراتت و میخونی و چنان شیرین میخندی که تصمیم گرفتم دوباره بنویسم و تو بخونی و بخندی و منم ذوق کنم خیلی خوبه. حروف الفبا خیلی خوب پیش میرفت تا رسیدیم به حروف عربی و دردسراش .

برای انسانی که تو میگفتی ارزشش را ندارد. و من پا فشاری می کردم. اگر بعد از هر لبخندی خدا رو شكر نكنیم سزاوار نیست از هر غمی به او گلایه كنیم.